Την περασμένη εβδομάδα χρησιμοποίησα πέντε, έξι φορές ταξί. Πλην ενός, όλοι οι οδηγοί μού άνοιξαν κουβέντα για την υπόθεση του Κολωνού. Το ίδιο και ο περιπτεράς – αυτός, τουλάχιστον, ξέρει ότι είμαι δημοσιογράφος. Δύο φορές που κάθισα για καφέ και μία που πήγα σε εστιατόριο, στο διπλανό τραπέζι για το ίδιο θέμα μιλούσαν. Και στην ουρά του ταμείου στο σουπερμάρκετ η μητέρα που στεκόταν μπροστά μου έδινε συμβουλές στη 14χρονη κόρη της «με δύναμη από τον Κολωνό». Η αλήθεια είναι ότι το συζητάμε λιγότερο με τους φίλους και τους δικούς μας ανθρώπους. Οταν πάει η κουβέντα προς τα εκεί, σαν να πέφτει μια μαυρίλα στον χώρο, σαν να απλώνεται μια φρίκη εντός μας, που η «ανταλλαγή» της απλώς θα την πολλαπλασιάσει. Προτιμάμε να την επεξεργαστεί ο καθένας μόνος του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή