Πτώση

Πριν από δύο χρόνια τέτοια εποχή έφευγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο Χρήστος Παπαδόπουλος. Είχε γίνει γνωστός στο πανελλήνιο εξαιτίας της διαβόητης εγκληματικής οργάνωσης, «Εταιρείας Δολοφόνων», της οποίας ήταν αρχηγός και έδρασε στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η «Εταιρεία Δολοφόνων» εντόπιζε ηλικιωμένους, με γνώμονα την οικονομική τους επιφάνεια, την έλλειψη στενών συγγενικών προσώπων και την ύπαρξη σοβαρών προβλημάτων υγείας. Τα μέλη της αποκτούσαν μεθοδικά την εμπιστοσύνη τους, πλαστογραφούσαν τις διαθήκες τους και στη συνέχεια τους δολοφονούσαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαίνεται ότι ο θάνατός τους προήλθε από φυσικά αίτια. Ο Παπαδόπουλος καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο, για 8 δολοφονίες, αλλά η απόφαση δεν εκτελέστηκε ποτέ, έτσι καταδικάστηκε σε ισόβια πριν αποφυλακιστεί τελικά το 2009. Ο Παπαδόπουλος είχε διατελέσει δήμαρχος Νέας Χαλκηδόνας και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Ουδείς όμως, όταν αποκαλύφθηκε η φρικιαστική δράση του, διανοήθηκε να αποκαλέσει το ΠΑΣΟΚ κόμμα δολοφόνων ή να αποδώσει στα μέλη του εγκληματικές τάσεις. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, όλα είναι διαφορετικά. Ο δημόσιος λόγος εκφέρεται όλο και πιο επιπόλαια χωρίς να περνά ούτε από στοιχειώδη νοητική επεξεργασία. Μία φρικιαστική ιστορία εκπόρνευσης μιας μαθήτριας του δημοτικού λειτουργεί ως αντιπολιτευτικό όχημα προς την κάλπη. Κομματικά στελέχη λειτουργούν επωνύμως ως τρολ αναπαράγοντας τη φρασεολογία και μιμούμενα το ύφος τους. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χάρης Μαμουλάκης αναπαρήγαγε στον λογαριασμό του στα social media το χάσταγκ #νδ_παιδεραστές, ενώ λίγες μέρες μετά η Αννα Βαγενά εγκάλεσε εντός Βουλής τον Μάξιμο Χαρακόπουλο λέγοντάς του «δεν ντρέπεστε; Είστε το κόμμα των βιαστών».