Οι περισσότερες προσπάθειες ριζοσπαστικής αναμέτρησης με την επικείμενη κλιματική καταστροφή συνήθως καταλήγουν σε μια παραλλαγή έκκλησης για «απο-ανάπτυξη» που συνδυάζεται με ένα είδος ζωής που χαρακτηρίζεται από μια σχεδόν καταναγκαστική λιτότητα. Συχνά αυτό συνδυάζεται με μια ιδιότυπη ενοχή για οτιδήποτε σχεδόν μπορεί να θεωρηθεί «απόλαυση», τουλάχιστον όπως την ορίσαμε στον 20ό αιώνα στην καταναλωτική της διάσταση. Είναι μια ζωή χωρίς αεροπορικά ταξίδια, αυτοκίνητο, αιρκοντίσιον, αγαπημένα σνακ και πιθανότατα το κόκκινο κρέας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή