Αναζητώντας τον τίτλο που ο ίδιος θα έβαζε στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ», ο Ενές Καντέρ κατέληξε σε μία φράση: «Freedom is not free». Θα μπορούσε να είναι λογοπαίγνιο με το όνομά του, το οποίο άλλαξε πέρυσι, όταν απέκτησε την αμερικανική ιθαγένεια, προσθέτοντας ως δεύτερο επώνυμο τη λέξη Freedom (ελευθερία). «Ο Freedom δεν είναι ελεύθερος», δηλαδή.

Μάλλον, όμως, οι λέξεις είχαν την πραγματική σημασία τους. «Η ελευθερία δεν είναι ελεύθερη». Και μέσα από αυτό το οξύμωρο σχήμα ανέδειξε τη θυσία στην οποία δέχθηκε να υποβληθεί προκειμένου να μπορεί να μιλά ελεύθερα για τις απόψεις του.

Ο Καντέρ είπε στη συνέντευξη Τύπου ότι έχει να δει εννέα χρόνια την οικογένειά του, επειδή επέλεξε να εκφράσει δημοσίως την αντίθεσή του στο καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία. Εχασε 45-50 εκατομμύρια δολάρια και ουσιαστικά κατέστρεψε την καριέρα του στο ΝΒΑ, αφού καμιά ομάδα πια δεν του δίνει συμβόλαιο, επειδή επέλεξε να καταγγείλει την Κίνα για συστηματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις οποίες προβαίνει. Είναι πολύ βαρύ το τίμημα που πληρώνει για να μπορεί να μιλά ελεύθερα.

Και κάνει τον καθένα από εμάς να αναρωτιέται αν τελικά η ελευθερία λόγου και έκφρασης που έχουν ως σημαία τους (και προς… εξαγωγή σε άλλους, «απολίτιστους» λαούς) οι δημοκρατίες του δυτικού κόσμου είναι πραγματική ή επίπλαστη. Για σκεφτείτε, πόσες φορές δεν έχει τύχει να θέλετε να πείτε μια άποψη, αλλά να σιωπάτε, επειδή μπορεί το αφεντικό να παρεξηγηθεί και να σας απολύσει ή επειδή μπορεί να χαλάσει μια δουλειά ή από φόβο μήπως μπλέξετε (πού άραγε, στη δημοκρατία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τέτοιοι φόβοι);

Ανεξάρτητα από το αν συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί του, από το αν τον θεωρείς έναν ονειροπόλο Δον Κιχώτη ή ήρωα, ο Ενές Καντέρ είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που αξίζει τον σεβασμό και την αναγνώριση όλων. Διότι για να μπορεί να μιλά ελεύθερα δέχθηκε να καταβάλει ένα τίμημα που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Δέχθηκε να κάνει μια θυσία που οι περισσότεροι από εμάς δεν κάνουν προτιμώντας τη σιωπή…