Τα συχνά οργισμένα και άλλοτε διατυπωμένα με σοβαρό «ρεαλιστικό» ύφος αιτήματα που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες για εφαρμογή ποινών καταναγκαστικού χημικού ευνουχισμού ή ισόβιας κάθειρξης μέχρι φυσικού θανάτου στους δράστες εγκλημάτων σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, έχουν μία ιδιαιτερότητα που τα ξεχωρίζει από το γενικευμένο αίτημα αυστηροποίησης ποινών που ανακύπτει κάθε φορά που ένα απεχθές έγκλημα συγκλονίζει και εξοργίζει το κοινό αίσθημα. Αυτή τη φορά η πρόταση βασίζεται τάχα σε επιστημονική γνώση και εμπειρία που υποτίθεται ότι αποδεικνύει με επιστημονικά δεδομένα ότι οι δράστες δεν σωφρονίζονται, εγκληματούν πάντα εκ νέου μόλις απολυθούν και παραμένουν ες αεί επικίνδυνοι για τα παιδιά και την κοινωνία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ