Τα βράδια, νοσταλγικοί αμανέδες έσκιζαν τον αέρα, καθώς οι μικρασιάτισσες κυράδες, καθισμένες έξω από τις παράγκες, προσπαθούσαν να ξορκίσουν την πίκρα του ξεριζωμού. Οι μέρες ήταν δύσκολες: χωρίς νερό και δίχως ρεύμα, χιλιάδες πρόσφυγες συνωστίζονταν στις παραγκουπόλεις πέριξ της λεωφόρου Αλεξάνδρας, αναζητώντας ανάμεσα στις λαμαρίνες και στα αυτοσχέδια παιχνίδια στους χωματόδρομους την ελπίδα για το μέλλον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή