Στην ταινία του 1966 «Κατηγορώ τους ανθρώπους», σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και σενάριο Νίκου Φώσκολου, ο Νίκος Κούρκουλος υποδύεται έναν φιλόδοξο εισαγγελέα που αναλαμβάνει μια πολύκροτη δίκη. Η κατηγορούμενη είναι μια νέα γυναίκα που δικάζεται για τη δολοφονία γνωστού ζωγράφου (και πλέι μπόι σύμφωνα με τη γλώσσα της εποχής). Κατά τη διάρκεια της εξέτασης των μαρτύρων, ο εισαγγελέας Κούρκουλος αρχίζει να υποψιάζεται και στη συνέχεια συνειδητοποιεί ότι η πραγματική ένοχος είναι η γυναίκα του που, παλαιότερα, είχε δεσμό με τον ζωγράφο κι εκείνος μετά την απειλούσε ότι θα αποκαλύψει στον άνδρα της το σκοτεινό παρελθόν της. Και τα παίρνει στο κρανίο ο Κούρκουλος που είναι αδέκαστος και δεν υπολογίζει το προσωπικό κόστος και κάνει μια αγόρευση – καταπέλτη που κατηγορεί τη σάπια κοινωνία και συγκινούνται οι δικαστές, δακρύζουν οι ένορκοι, κλαίνε οι μάρτυρες και οι χωροφύλακες και, στο τέλος, δεν πολυθυμάμαι τι ακριβώς έγινε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή