«Προωθείται από συντηρητικά κόμματα και δεν έχει καταστήσει την κοινωνία ασφαλέστερη»

Από το 1944, οπότε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ένα συνθετικό οιστρογόνο σε άνδρες με σκοπό τη μείωση της τεστοστερόνης στον οργανισμό τους, αρκετές χώρες ανά τον κόσμο έχουν πειραματιστεί με τον αποκαλούμενο «χημικό ευνουχισμό». Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διάκριση: κάποιες τον αντιμετωπίζουν ως τιμωρία, τον επιβάλλουν, ενώ άλλες ως μια μορφή θεραπείας για τους σεξουαλικούς παραβάτες, και μόνο σε εθελοντική βάση. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν χώρες όπως η Νότια Κορέα (όπου μάλιστα ο νόμος που επιτρέπει στους δικαστές να επιβάλλουν χημικό ευνουχισμό στους παιδοβιαστές διευρύνθηκε το 2017 ώστε να συμπεριλάβει κάθε μορφή βιασμού και σεξουαλικής επίθεσης εναντίον γυναικών, συμπεριλαμβανομένης και της απόπειρας βιασμού), η Πολωνία, η Ρωσία και η Μολδαβία (από το 2010, το 2011 και το 2012, αντίστοιχα, ειδικά για τους παιδοβιαστές). Νομοσχέδια προς αυτή την κατεύθυνση τελούν υπό επεξεργασία και στην Ινδία, το Πακιστάν την Ινδονησία, για όλους τους καταδικασμένους βιαστές στις πρώτες δύο περιπτώσεις, για τους παιδοβιαστές στην τρίτη. Σε αυτή την κατηγορία, υπάγονται και αρκετές αμερικανικές πολιτείες, με πρώτη χρονολογικά την Καλιφόρνια, που θέσπισε το 1996 τον χημικό ευνουχισμό ως προϋπόθεση για την υπό όρους αποφυλάκιση των παιδοβιαστών που υποτροπιάζουν. Το παράδειγμα της Καλιφόρνιας ακολούθησε κατόπιν και η Φλόριντα, ενώ τουλάχιστον επτά ακόμα αμερικανικές Πολιτείες έχουν πειραματιστεί με τον χημικό ευνουχισμό. Στη Λουιζιάνα και την Αλαμπάμα, μάλιστα, δίνεται η δυνατότητα στους δικαστές να επιβάλλουν την ποινή αυτή σε όλους τους καταδικασμένους βιαστές.