Το τελευταίο διάστημα, πολύ συχνά παρατηρείται έλλειψη βασικών φαρμάκων στην αγορά. Φαρμάκων συνηθισμένων για την αντιμετώπιση καθημερινών προβλημάτων, και άλλων φαρμάκων λίγο πιο εξειδικευμένων, αλλά εξίσου απαραίτητων. Για ορισμένα απ’ αυτά, υπάρχουν γενόσημα, στην ουσία δηλαδή η έλλειψή τους αντιμετωπίζεται. Για ορισμένα άλλα (όπως, π.χ., το ευρείας χρήσης αγχολυτικό xanax) δεν υπάρχει εναλλακτική δυνατότητα. Οποίος το χρειάζεται οφείλει να έχει καλές σχέσεις με φαρμακοποιούς που έχουν μεγάλο κύκλο εργασιών – το δίκτυο φαρμακοποιών και φαρμακαποθηκών λέγεται ότι παίζει ρόλο ώστε κάποια φαρμακεία να διαθέτουν περισσότερη επάρκεια από άλλα.

Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό, παλαιότερα ίσως ήταν οξύτερο. Η βασική αιτία του λέγεται ότι είναι η χαμηλή τιμή των φαρμάκων. Δεν δημιουργείται τεχνητό έλλειμμα προκειμένου να ανεβεί η τιμή, αυτό είναι αδύνατον. Αλλά υπάρχουν αγορές του εξωτερικού όπου τα συγκεκριμένα φάρμακα πωλούνται ακριβότερα, οπότε σχεδόν το σύνολο της ελληνικής παραγωγής εξάγεται. Κάπως έτσι μένει η ελληνική αγορά με κενά και οι ασθενείς συχνά έχουν ένα βάρος παραπάνω – το βάρος της εξασφάλισης του φαρμάκου τους.

Ο ΕΟΦ προσπαθεί να αντιμετωπίζονται τέτοιου τύπου προβλήματα. Δεν τα καταφέρνει πάντα. Οι ασθενείς δεν νοιάζονται για τους λόγους της έλλειψης, αλλά η έλλειψη τους πονά. Υπάρχει ανάγκη πιο άμεσων και πιο αποτελεσματικών λύσεων.