Σκοτεινοί καιροί

Ο πατέρας της, ο Φράνκο Ρότσελα, ήταν, μαζί με τον Μάρκο Πανέλα, τον Εουτζένιο Σκάλφαρι και άλλους νεαρούς τότε, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, διανοουμένους, ένας από τους συνιδρυτές του Partito Radicale, ενός κόμματος που δεν έφτασε ποτέ να αποσπάσει υψηλά ποσοστά ψήφων, ούτε συμμετείχε ποτέ σε κυβέρνηση, πρωτοστάτησε εντούτοις στους αγώνες υπέρ των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών. Η μητέρα της, Ουάντα Ραχέλι, ήταν μια φεμινίστρια ζωγράφος. Η ίδια, η Εουτζένια Μαρία Ρότσελα, προσχώρησε στα 18 της, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, στο Κίνημα για την Απελευθέρωση της Γυναίκας, αναρριχήθηκε μάλιστα στην κεφαλή του κι έγινε έτσι η εκπρόσωπος πολλών φεμινιστικών μαχών, υπέρ του δικαιώματος στην άμβλωση, κατά της έμφυλης βίας, υπέρ της τροποποίησης του οικογενειακού δικαίου, υπέρ των ίσων ευκαιριών… «Aborto, facciamolo da noi», «Αμβλωση, ας την κάνουμε μόνες μας», λεγόταν ένα βιβλίο που είχε υπογράψει τότε. Πώς κατέληξε άραγε αυτή η γυναίκα υπερσυντηρητική; Κατά της άμβλωσης, κατά της τεχνητής γονιμοποίησης, κατά των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ+; Και πώς έφτασε να γίνει υπουργός Οικογένειας, Γονιμότητας (νέα προσθήκη στον τίτλο αυτό…) και Ισων Ευκαιριών στην Ιταλία;