Αν κάποιος γνωρίζει το παρελθόν της Τζόρτζια Μελόνι και μάλιστα όχι το απώτερο αλλά το πρόσφατο, με τις κάθε είδους κορόνες στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τη γυναίκα που χθες έκανε την πρώτη της ομιλία στην ιταλική Βουλή. Προχώρησε στη διαμόρφωση μιας νέας εικόνας – φιλοευρωπαϊκής, σε αγαστή συνεργασία με τους εταίρους της χώρας και υπερασπίστρια των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Θα πιστεύαμε ίσως κάποια από αυτά, εάν οι επιλογές της για επικεφαλής κοινωνικών υπουργείων δεν ήταν υπερσυντηρητικοί πολιτικοί με εκφρασμένες απόψεις υπέρ του περιορισμού δικαιωμάτων. Θα την πιστεύαμε εάν οι ιταλικές εφημερίδες δεν αποκάλυπταν ένα συνεχές παρασκήνιο για διαπραγματεύσεις με τους εταίρους Σαλβίνι και Μπερλουσκόνι για πολιτικές που θα αλλάξουν τον χαρακτήρα της χώρας. Μπορεί ακόμα και να χαιρόμασταν που η Ιταλία απέκτησε την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό και να ευχόμασταν «άντε και στα δικά μας». Ομως, έχοντας παρατηρήσει την πορεία της και τη σκληρότητα των προεκλογικών της λόγων και απόψεων, τίποτα από αυτά δεν έχουμε διάθεση να κάνουμε. Το μέλλον ποτέ δεν έδειχνε τόσο δυσοίωνο στην Ιταλία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή