Εχει δίκιο η Εφη Αχτσιόγλου. Είναι παραλογισμός ένα σακάκι να σε κάνει πιο σοβαρό. Το περιεχόμενο των λόγων κάποιου είναι εκείνο που ζυγίζει κανείς για να μετρήσει τη σοβαρότητά του. Κι όμως, οι στυλιστικές επιλογές των βουλευτών – κυρίως των γυναικών, για να είμαστε δίκαιοι – επανέρχονται συχνά ως θέμα στον δημόσιο διάλογο. Το μακρινό 2013, ας πούμε, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης είχε απαιτήσει οι συνάδελφοί του να σέβονται τους ενδυματολογικούς κώδικες επειδή «η Βουλή δεν είναι πασαρέλα». Ετσι, η Κατερίνα Παπακώστα, ως πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας, είχε στείλει επιστολή στον πρόεδρο του Σώματος καταγγέλλοντας «σεξιστικό σχολιασμό της εμφάνισης των γυναικών βουλευτών». Για μέρες μίντια και πολιτικοί ασχολούνταν με τη συγκεκριμένη κόντρα. Πιο πριν, με το που αυξήθηκε ο αριθμός των συριζαίων στα κοινοβουλευτικά έδρανα, εθνοπατέρες και παροικούντες το πολιτικό σύστημα συζητούσαν αρκούντως ειρωνικά για το κάζουαλ dresscode που οι νεοεκλεγμένοι έφεραν στις αίθουσες και τους διαδρόμους του βουλευτηρίου – κρατώντας, φυσικά, τα πιο δηκτικά σχόλια για τα βαρουφακικά πουκάμισα. Το φαινόμενο δεν είναι παροδικό. Η αστυνομία της μόδας εμφανίζεται σε κάθε ορκωμοσία των 300.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ