Αν μιλήσουμε από την αρχή για «τάση», προκαταβάλλουμε ίσως τους ίδιους τους δημιουργούς. Αλλά μέσα στην τελευταία δεκαετία ολοένα και περισσότεροι τίτλοι περνούν το όριο της κλασικής πεζογραφικής φόρμας για να «επανασυστηθούν» ως κόμικ, graphic novel ή μεικτό είδος. Αν έπρεπε να δώσουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα – χωρίς διάθεση αξιολόγησης, προφανώς -, ορισμένοι τίτλοι θα μπορούσαν να αποτυπώσουν την εικόνα: το «Παραρλάμα και άλλες ιστορίες» του Δημοσθένη Βουτυρά (2011) και η «Μεγάλη Βδομάδα του πρεζάκη» (2015) του Μ. Καραγάτση, από τους Δημήτρη Βανέλλη – Θανάση Πέτρου και τις εκδ. Τόπος, ο «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου από τους Γιώργο Γούση, Γιάννη Ράγκο, Δημοσθένη Παπαμάρκο (Polaris, 2016), η «Κερένια κούκλα» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου των Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου – Γιώργου Τσιαμάντα (Comicdom Press, 2017), η «Πάπισσα Ιωάννα» του Εμμανουήλ Ροΐδη από τον Δημήτρη Χαντζόπουλο (Athens Review of Books, 2018) αλλά και τον Λευτέρη Παπαθανάση (ΚΨΜ, 2015), ο «Ζητιάνος» του Ανδρέα Καρκαβίτσα από τον Cob Kanellos (Polaris, 2019).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή