Κανόνας

Μικροκομματικά μιλώντας, το σκεπτικό πίσω από τη νέα συριζαϊκή στρατηγική δεν είναι λάθος. Εφόσον τα ελληνοτουρκικά αποτελούν προνομιακό για τη ΝΔ πεδίο, η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει – όπως λέει και το κλισέ – να παίξει στο γήπεδο του αντιπάλου. Γιατί αν απλά κάτσει πίσω από τα κιγκλιδώματα και τον παρακολουθεί, σίγουρα δεν θα κερδίσει τίποτα. Από την άλλη, όμως, οι μεσαίοι ψηφίζουν κυβερνών κόμμα αναλογιζόμενοι τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική ή τις επιδόσεις του στη διπλωματική σκακιέρα; Συχνά εκφράζουν στα γκάλοπ τον προβληματισμό τους για την τουρκική επιθετικότητα – στην τελευταία μέτρηση της Pulse, φερ’ ειπείν, το 73% δήλωσαν ότι ανησυχούν από μέτρια ως πολύ για τη στάση της Αγκυρας. Ωστόσο, οι έμπειροι πολιτικοί – ανεξάρτητα από την κομματική τους ταυτότητα – ξέρουν ότι σε καμία αναμέτρηση της μεταπολιτευτικής ιστορίας το χρώμα του χάρτη της εκλογικής βραδιάς δεν εξαρτήθηκε απ’ τα εθνικά θέματα. Ο κανόνας πως αυτά «ρίχνουν κυβερνήσεις, δεν βγάζουν» παραμένει μια από τις ελάχιστες σταθερές της ελληνικής πολιτικής. Και δεν φαίνεται με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αλλάξει σε μια προεκλογική περίοδο όπου όλα ακριβαίνουν καθημερινά.