Ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» (27/10) ενώ καταδίκασε απερίφραστα την επιθετικότητα της Τουρκίας και συνέστησε διάλογο για ειρηνική επίλυση των διαφορών, έδωσε και μια πολύτιμη συμβουλή. Στην παρατήρηση-ερώτηση ότι «η Ελλάδα αντιμετωπίζει παρόμοιες εδαφικές διεκδικήσεις από την Τουρκία όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας» αντέδρασε λέγοντας ότι «οι συνθήκες κατά την άποψή μας δεν μπορούν να συγκριθούν και θα συνιστούσα να αποφεύγονται τέτοιες συγκρίσεις». Κι όμως αυτές οι μάλλον άστοχες «συγκρίσεις» γίνονται ευρέως (και από επίσημα χείλη) και μάλιστα ως εάν Ελλάδα και Ουκρανία να ήταν απόλυτα ταυτόσημες περιπτώσεις. Δεν είναι (και δεν αναφέρομαι στην Κύπρο εδώ). Βεβαίως το προφανές κοινό σημείο είναι ότι οι αντίστοιχοι γείτονες, Τουρκία και Ρωσία, ως νεο-αυτοκρατορικές, αυταρχικές δυνάμεις διαπνέονται από αναθεωρητισμό που η μεν Ρωσία εκδήλωσε με βάρβαρο τρόπο στην Ουκρανία, η δε Τουρκία σε σειρά άλλων σχετικά χαμηλότερης έντασης περιπτώσεων. Αλλά η ταύτιση Ουκρανίας και Ελλάδας ενώ δεν ανταποκρίνεται στα αντικειμενικά δεδομένα, είναι και πολιτικά εσφαλμένη, καθώς (ί) υποτιμά την ισχύ της Ελλάδας, (ίί) δυσκολεύει τον οποιονδήποτε διάλογο, (ίίί) απορρίπτεται από τους Ευρωπαίους, κ.λπ..

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή