«Πες πως μ’ αντάμωσες μια νύχτα σ’ ένα όνειρο. Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί» τραγουδούσε ο Σταμάτης Κόκοτας. Κι είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα όνειρα τα ξεχνάμε το πρωί. Υπάρχουν όμως και κάποια που δεν ξεχνιούνται. Ούτε την επόμενη μέρα αλλά ούτε και την επόμενη εβδομάδα. Κάποια όνειρα μένουν στη μνήμη για πολύ καιρό. Αυτό που θα σας αφηγηθώ κρατάει είκοσι χρόνια τώρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή