Η μεγάλη παρακμή του σχολείου

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από τον Θεόδωρο Νημά, συνταξιούχο καθηγητή από τα Τρίκαλα. Πολλοί ίσως το χαρακτηρίσουν «συντηρητικό». Γιατί όχι; Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται μια συντηρητική επανάσταση. Είναι ένα κείμενο που με εκφράζει απολύτως γι’ αυτό το υιοθετώ – μακάρι να καταλάβαιναν τι έχει χαθεί από την εκπαίδευση και οι πολιτικοί. Περιγράφει με ακρίβεια ένα μοντέλο αποτελεσματικού σχολείου, στόχος του οποίου είναι η γνώση, ως υπόθεση καλλιέργειας αλλά και επαγγελματικής και κοινωνικής στόχευσης – πράγματα που το σύγχρονο ελληνικό σχολείο έχει εγκαταλείψει. Ο λόγος σε έναν άνθρωπο που πονάει ειλικρινά το σχολείο και τη χώρα: «Με εισαγωγικές εξετάσεις εισήχθην στο Α’ Γυμνάσιο και στο Α’ Λύκειο Αρρένων Τρικάλων. Στο γυμνάσιο και στο λύκειο τα βιβλία τα αγοράζαμε – τα αγροτόπαιδα, όπως εγώ, τα περισσότερα τα αγοράζαμε από τους μεγαλύτερους συμμαθητές μεταχειρισμένα. Στην αυλή του σχολείου γινόταν αληθινό παζάρι βιβλίων. Τώρα που δίνονται δωρεάν, στο τέλος της σχολικής χρονιάς οι μαθητές τα σχίζουν και τα πετούν στην αυλή του σχολείου ή στον δρόμο. Στο δημοτικό, εάν μας έδερνε ο δάσκαλος για κάποια αταξία και το μάθαινε ο πατέρας μας, μας τιμωρούσε και δεν διενοείτο να πάει στο σχολείο να διαμαρτυρηθεί.