Οποτε ο ακροδεξιός πολιτικός Μέιρ Καχάνε σηκωνόταν για να μιλήσει στην Κνεσέτ έπειτα από τη μοναδική έδρα που κέρδισε ποτέ το κόμμα του, το Καχ, το 1984, οι υπόλοιποι βουλευτές αποχωρούσαν. Ακόμα και ο τότε σκληροπυρηνικός πρωθυπουργός, ο Γιτζάκ Σαμίρ, είχε αποκαλέσει το αντιαραβικό κίνημα του ραβίνου «αρνητικό, επικίνδυνο και επιβλαβές». Το Καχ απαγορεύτηκε λίγα χρόνια αργότερα για υποκίνηση ρατσισμού. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η ισραηλινοπαλαιστινιακή διαμάχη εξακολουθεί να μαίνεται, το πολιτικό τοπίο του Ισραήλ είναι πιο δεξιό από ποτέ και ένας μαθητής του Καχάνε, ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, εξελίσσεται μαζί με το κόμμα του, Θρησκευτικός Σιωνισμός, σε ρυθμιστή των εξελίξεων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ