Τακτική

Ηθικολογία και σκανδαλολογία. Αυτές είναι δυο λέξεις που προτιμά να επαναλαμβάνει σχεδόν μονότονα ο κυβερνητικός πορτ-παρόλ εδώ και μέρες. Προτού τις γράψει στο σχόλιό του για τη χθεσινή ραδιοφωνική συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε εκφωνήσει κάτι σαν δοκίμιο πάνω στους όρους κατά τη διάρκεια της εισαγωγικής του τοποθέτησης στο μπρίφινγκ της Δευτέρας. Μ’ εκείνο εξηγούσε σε όσους παραμένουν τόσο φανατικοί καταναλωτές πολιτικών ειδήσεων ώστε να παρακολουθούν τις τακτικές του ενημερώσεις πως η ηθικολογία είναι «ο πιο αγαπημένος μηχανισμός των προπαγανδιστών». Ή ότι διαφέρει από το ήθος, αφού οι δυο έννοιες δεν μπορούν ποτέ – sic – να βρεθούν στον ίδιο χαρακτήρα. Παρά, βέβαια, τις μομφές για το είδος της ρητορικής που επιλέγει ο πολιτικός αντίπαλος, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης δεν απέφυγε τον ηθικολογικό τόνο. Ετσι – για να πληροφορήσει το φιλοθέαμον κοινό πως η προεκλογική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια διαρκής ταλάντωση ανάμεσα στις δυο «-λογίες» -,  χαρακτήρισε την αντιπολιτευτική κριτική για την υπόθεση Πάτση, ή την άλλη των υποκλοπών, σαν «εκστρατεία πολιτικής σπίλωσης».