Την εποχή αυτή διαπιστώνεται μεγάλη ένταση στις κοινωνικές σχέσεις. Η βία είναι, κατά τη γνώμη μου, η επόμενη μεγάλη μεταδοτική ασθένεια στην κοινωνία. Η εξοικείωση με την αρνητική είδηση είναι κάτι που θα πρέπει να μας τρομάζει – βλέπουμε πώς ξεκίνησε ακόμη και η πανδημία, πώς ακούσαμε τα πρώτα κρούσματα, πώς ακούσαμε τα πρώτα εγκλήματα και πώς τα ακούμε τώρα. Οταν, όμως, ερχόμαστε αντιμέτωποι διαρκώς με τέτοιου είδους ειδήσεις γίνεται αυτό που έλεγε ο Χατζιδάκις «όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις». Η είδηση μας επηρεάζει. Εχουμε μάθει πλέον να παρακολουθούμε τις αρνητικές ειδήσεις, τα ανθρώπινα δράματα σαν σίριαλ και να τα καταναλώνουμε βουλιμικά έχοντας ξεχάσει από πού ξεκινήσαμε. Ξεχνάμε πως πίσω από αυτό το δράμα, κρύβεται μία ανθρώπινη ψυχή – αυτό μας κάνει μέρος του προβλήματος. Ο συναισθηματικός μας αλγόριθμος, όμως, δεν είναι φτιαγμένος για να δέχεται διαρκώς αρνητική τροφοδότηση. Τα αντιμετωπίζουμε πλέον όλα είτε ως μέρος της καθημερινότητας, είτε ως μια ακόμη είδηση που δεν μας αφορά, είτε έχουμε φτάσει στο σημείο να τα θεωρούμε κανονικότητα, και αυτό είναι το πιο λυπηρό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή