Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Ιωάννης Παπαπέτρου επιστρέφουν απόψε στο ΟΑΚΑ ως μέλη πλέον της Παρτιζάν. Ο Ζοτς έχει ξαναπαίξει αρκετές φορές αντίπαλος του Παναθηναϊκού ως προπονητής της Φενέρμπαχτσε. Για τον Παπαπέτρου είναι η πρώτη φορά.

Η παρουσία και των δύο έρχεται να θυμίσει στους φίλους των Πρασίνων τι πήγε στραβά την τελευταία δεκαετία και η ομάδα οδηγήθηκε σταδιακά στην παρακμή. Ο άλλοτε κραταιός Εξάστερος έχει κερδίσει κάποιους εγχώριους τίτλους σε αυτό το διάστημα, όμως στην Ευρωλίγκα έχει μετατραπεί σε παρία. Τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί ούτε στα πλέι οφ να προκριθεί. Και φέτος το ξεκίνημά του δεν είναι καλό.

Η πτώση άρχισε από τότε που έφυγε ο Ομπράντοβιτς. Οχι όμως επειδή έφυγε. Ο Σέρβος ήταν αυτός που εγκαθίδρυσε την «πράσινη αυτοκρατορία» στην Ευρωλίγκα τη δεκαετία του 2000 με τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του και διαχειριζόμενος άριστα τα εκατομμύρια που επένδυε αφειδώς στην ομάδα ο Παύλος Γιαννακόπουλος, αλλά κάποια στιγμή θα έφευγε. Τα 13 χρόνια που έμεινε στο Τριφύλλι ήταν πολλά, κάποια στιγμή ο κύκλος ήταν λογικό να κλείσει.

Εκείνο που δεν κατάφερε να κάνει ο Παναθηναϊκός στη μετά Ζοτς εποχή ήταν να ακολουθήσει την πετυχημένη συνταγή του. Να φτιάξει έναν καλό κορμό ως επί το πλείστον ελλήνων παικτών, αντίστοιχο με αυτόν των Διαμαντίδη, Φώτση, Σπανούλη, Τσαρτσαρή, Ντικούδη, Χατζηβρέττα, Μπατίστ, και γύρω του κάθε χρόνο να χτίζει ανταγωνιστικές ομάδες, χωρίς κάθε καλοκαίρι να χρειάζεται να ξεκινά περίπου από το μηδέν. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας και η απόδειξη είναι ο… Ολυμπιακός. Από τότε που οι Ερυθρόλευκοι έφτιαξαν τον δικό τους κορμό, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, πρωταγωνίστησαν στην Ευρώπη. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε ούτε τον Ιωάννη Παπαπέτρου να κρατήσει.

Παρ’ όλ’ αυτά, έχει μαζέψει τελευταία κάποια παιδιά με ταλέντο και προοπτική εξέλιξης, πάνω στα οποία ίσως θα ήταν σκόπιμο να επενδύσει. Δίνοντάς τους χώρο να παίξουν και όχι αποκτώντας οκτώ ξένους για να στελεχώσει το ρόστερ. Η επένδυση στους νέους είναι μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει, υπομονή και επιμονή. Ισως όμως είναι ο μόνος τρόπος για να ξαναγίνει ο Παναθηναϊκός δυνατός.