Ο όρος «μανές» μπαίνει στην ιστορική δισκογραφία του ελληνόφωνου κόσμου περίπου από το 1904-1905, δηλαδή την περίοδο της εξάπλωσης του φαινομένου της ηχογράφησης στην Ευρώπη. Αν και στον δημόσιο λόγο σήμερα είναι πιο συνηθισμένος ο όρος «αμανές», σπανίως εμφανίζεται με αυτόν τον τρόπο στις ετικέτες των ιστορικών δίσκων. Εξαίρεση αποτελούν δύο περιπτώσεις που συναντήσαμε μέχρι στιγμής: μία στην Αθήνα το 1908, όπου διαβάζουμε «Αμανές σμυρναίικος», και μία το 1911, μάλλον στην Κωνσταντινούπολη, ως «Σι μπεμόλ αμανές».
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ