Η COP είναι ένα παράξενο θεριό – ένα ετήσιο ιβέντ που όλοι υποστηρίζουν ότι μισούν αλλά που κανένας δεν θέλει να χάσει. Η φετινή COP είναι ακόμα πιο αλλόκοτη: πραγματοποιείται σε ένα διάσημο θέρετρο της Ερυθράς Θάλασσας, γνωστό για τις ζεστές του θάλασσες και τους κοραλλιογενείς υφάλους του, αλλά τα κέντρα κατάδυσης είναι κλειστά για λόγους ασφαλείας και, σε κάθε περίπτωση, λίγοι από εμάς θα έχουν χρόνο έστω και να βρέξουν το πόδι στη θάλασσα.

Θα περνούμε όλες τις ώρες μας μέσα σε ένα συνεδριακό κέντρο με λιγοστό φυσικό φως και θα βλέπουμε τον ήλιο μόνο καθώς θα τρέχουμε ντυμένοι επίσημα από το κλιματιζόμενο ξενοδοχείο στο κλιματιζόμενο συνεδριακό κέντρο προσπαθώντας να μη γίνουμε μούσκεμα στον ιδρώτα.

Το γεγονός πως η διάσκεψη πραγματοποιείται στην Αίγυπτο, μία κανονική δικτατορία όπου οι εγχώριοι ακτιβιστές για το κλίμα έχουν ήδη φυλακιστεί, της δίνει έναν ιδιαίτερο τόνο. Από ό,τι φαίνεται, έχει προκαθοριστεί ένα σημείο στην έρημο, όχι μακριά από το Σαρμ ελ-Σέιχ, όπου οι ακτιβιστές για το κλίμα (αν και ανάμεσά τους δεν συμπεριλαμβάνεται η Γκρέτα, που αρνήθηκε φέτος να εμφανιστεί) μπορούν να διαδηλώνουν σε κύκλους με τα πανό τους υπό τον καυτό ήλιο, σε ασφαλή απόσταση από οποιονδήποτε διαπραγματευτή ή τα μίντια.

Βάζουμε στοιχήματα για το κατά πόσο οποιοσδήποτε υψηλόβαθμος απεσταλμένος θα τολμήσει να αναφερθεί στα δεινά του αιγύπτιου πολιτικού κρατουμένου Αλάα Αμπντ ελ-Φατάχ, που έχει πει ότι θα παραμείνει σε απεργία πείνας μέχρι το τέλος της COP27. Αυτό θα μας δώσει σίγουρα κάτι να σκεφτόμαστε καθώς περιμένουμε στην ουρά στις καντίνες.

Το γεγονός ότι η COP27 πραγματοποιείται σε μία μη δημοκρατική χώρα αναδεικνύει μία ακόμα αμήχανη πραγματικότητα των διαπραγματεύσεων για το κλίμα, ότι δηλαδή πολλές από τις αναπτυσσόμενες χώρες – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που γκρινιάζουν για το πόσο υποφέρουν από τις «απώλειες και τις ζημιές» που προκαλεί η κλιματική αλλαγή – είναι στην πραγματικότητα αποκρουστικά απολυταρχικά κράτη, όπου όποιος πολίτης βγαίνει εκτός γραμμής κινδυνεύει. Με κάποιον τρόπο, τα ηθικά ζητήματα της κλιματικής δικαιοσύνης μοιάζουν λίγο διαφορετικά ιδωμένα από αυτή τη σκοπιά.

Αλλά κανείς από εμάς δεν θα μιλήσει για οτιδήποτε από αυτά. Οι COP είναι ένα μεγάλο παιχνίδι προσποίησης: ας προσποιηθούμε πως η Αίγυπτος είναι μια ελεύθερη χώρα, ας προσποιηθούμε ότι μπορούμε ακόμα να περιορίσουμε την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5 °C, και ας προσποιηθούμε πως αυτή η COP θα είναι διαφορετική από όλες τις άλλες.

Δεν θέλω να γίνομαι κυνικός: αν οι COP δεν υπήρχαν θα έπρεπε να τις εφεύρουμε. Εξυπηρετούν έναν σκοπό, μόνο όχι τόσο μεγάλο σκοπό όσο ενδεχομένως να νομίζετε.

Οι Μυστικοί Διαπραγματευτές είναι εκπρόσωποι αναπτυσσόμενων χωρών που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για τη σύµβαση – πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή καθώς και στην COP27