Ο Ταγίπ Ερντογάν μάς απειλεί ξεδιάντροπα με πόλεμο. Ο Χουλουσί Ακάρ όμως θέλει να έλθει στην Αθήνα για διάλογο. Γιατί λοιπόν µε διπλωµατική ευελιξία δεν τον καλούμε να δούμε τι διάλογο εννοεί; Αλλά οι φωνές εναντίον του διαλόγου αυξάνονται τελευταία με τα δύο διαχρονικά επιχειρήματα (μιας σχολής σκέψης τουλάχιστον): Πρώτον, «η Τουρκία θέλει να μας σύρει σε διάλογο εφ’ όλης της ύλης, να μας εξαναγκάσει να συζητήσουμε τα πάντα, να μας επιβάλει την ατζέντα της, να… να…». Και αυτό εμείς δεν θα πρέπει ποτέ να το δεχθούμε. Επομένως δεν κάνουμε διάλογο. Δεύτερον, «διάλογος με το περίστροφο στον κρόταφο δεν γίνεται». Και επειδή η Τουρκία σχεδόν πάντοτε κραδαίνει το περίστροφο, απειλεί, εκβιάζει, δεν κάνουμε επίσης διάλογο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή