Η ατμόσφαιρα γύρω μας σίγουρα δεν αποπνέει κάτι το όμορφο και αισιόδοξο… Εχεις την αίσθηση ότι θα ακούσεις κάτι άσχημο, αρνητικό, έτσι όπως ο χρόνος κυλάει. Κοιτούσα ένα παλιό ρολόι, επιτραπέζιο, σαν αυτά που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας στα σπίτια με τα σεμέν και τα πολλά μάλλον κακόγουστα μπιμπελό. Το ρολόι λοιπόν αυτό, σε χρώμα βαθύ μπορντό, είχε «μεταμορφωθεί» κυριολεκτικά, προσπαθώντας ίσως να μας ταξιδέψει σε κόσμους χαρούμενους, φωτεινούς, παραμυθένιους. Εναν κόσμο γεμάτο αστέρια που λάμπουν, χρυσόσκονη, παιδάκια με πλουμιστά φορέματα και τον Αγιο Βασίλη να προχωράει σε… βουνά από χιόνια. Σκέφθηκα ότι έπρεπε να αποκτήσω αμέσως το ρολόι που με είχε γοητεύσει έτσι όπως έστεκε στη βιτρίνα, το κατάστημα όμως ήταν κλειστό. Την επόμενη ημέρα έσπευσα να το αγοράσω. Ετσι όπως το βλέπω στο τραπέζι, με το παραμυθένιο σκηνικό στο καντράν του, δίπλα στη βαριά κρυστάλλινη μπάλα που είχα αγοράσει από το Harrods αισθάνομαι να ξεχνιέμαι. Ξεφεύγω από το γκρίζο σκηνικό με τις καθημερινές απειλές των Τούρκων, την ακρίβεια, τις συνεχείς τηλεοπτικές συζητήσεις για βιασμούς μικρών παιδιών ή όλα αυτά τα θλιβερά που γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι χτύποι του ρολογιού με το χιόνι και τις αστραφτερές «βελόνες» γύρω με… νανουρίζουν. Οι πρώτες βιτρίνες με χριστουγεννιάτικα είναι γεγονός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή