Με εντυπωσίασε η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στους εργαζόμενους των αστικών συγκοινωνιών και στην εμμονή του ότι πρέπει να παραμείνουν δημόσιες. Είναι ωραία τα συνθήματα και τα κλισέ, τα έχουμε ακούσει πολλές φορές. Καλό όμως θα ήταν να δούμε πώς οι δημόσιες συγκοινωνίες χειροτέρευσαν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τις χρησιμοποίησε για να φτιάξει ένα από τα πολλά κινήματα που τον έφεραν στην εξουσία.

Από πολύ νωρίς, ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε υπό την αιγίδα του την «προοδευτική» ιδέα ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τσάμπα τα μέσα συγκοινωνίας, όσοι τα παίρνουν άλλωστε είναι οι φτωχοί. Λίγο μετά, καβάλησε το κύμα του κινήματος «Δεν πληρώνω», όσων έσπαζαν τα ακυρωτικά μηχανήματα στους σταθμούς του μετρό, όσων έκαναν δολιοφθορές στον γερασμένο στόλο των αστικών  λεωφορείων. Κάποια στιγμή, όταν ένας νεαρός σκοτώθηκε σε τρόλεϊ, στην προσπάθειά του να αποφύγει τον έλεγχο εισιτηρίου που δεν είχε, στον στόχο μπήκαν οι ελεγκτές και οι έλεγχοι. Αποτέλεσμα: το τσάμπα «θεσμοθετήθηκε». Και επειδή έσοδα γιοκ, τα λεωφορεία διαλύονταν, τα δρομολόγια αραίωναν, ενώ έπεσε και η ποιότητα του μετρό. Τα τρία και χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη ελάχιστα ζητήματα θεράπευσαν – ενώ το «δεν πληρώνω» είναι πλέον καθημερινή συνήθεια.

Αν αυτή η διάλυση είναι το Δημόσιο που θέλουμε, ας συστρατευτούμε με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.