Ο πατέρας µου ισχυριζόταν πως είχε την ικανότητα να ελέγχει τα όνειρά του. Δεν ήταν, έλεγε, άβουλο υποκείµενο στο έλεος των µεταδόσεων του εσωτερικού ποµποδέκτη, αλλά είχε τη δύναµη, όταν κάτι δεν του άρεσε, να αλλάζει τη σκηνοθεσία και να επιλέγει κάποιον άλλο δρόµο. Σε αυτόν τον τοµέα, αλλά όχι µόνο, δεν στάθηκα στο ύψος του πατέρα µου. Σ’ εµένα, το όνειρο πάντοτε επιβαλλόταν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή