Μέχρι τώρα οι έλληνες κεντρώοι πολιτικοί καυχιόνταν ότι η χώρα εξάγει τεχνογνωσία όταν διηγείται πως πέρασε μέσα από το νέφος του λαϊκισμού, αλλά επανήλθε στη δημοκρατική κανονικότητα χωρίς να έχει καταστρέψει τα θεσμικά της πνευμόνια. Πως πήρε το μάθημα της με τον δύσκολο τρόπο, και πλέον το έχει εμπεδώσει τόσο καλά ώστε διδακτικά να μοιράζεται την εμπειρία της μ’ αυτές που ακολούθησαν τα βήματά της. Πως ανακάλυψε τον τραμπισμό προτού ο Τραμπ χαρίσει το όνομά του στον νέο «-ισμό», ωστόσο έπειτα βρήκε και τους τρόπους που εκείνος καταπολεμάται. Πριν από τη νίκη του Μπάιντεν στις αμερικανικές εκλογές του 2020, το ελληνικό εκλογικό σώμα είχε δείξει ότι υπάρχει διέξοδος – ψηφίζοντας με ορθολογισμό στις εθνικές του 2019 αντί να καθοδηγηθεί απ’ το θυμικό του. Είχε τιμωρήσει, έλεγαν, τους λαϊκιστές για όσα αποπειράθηκαν να κάνουν στο πολίτευμα και τους αρμούς της εξουσίας. Κι είχε αποδείξει έτσι ότι η Δημοκρατία αντέχει προτού το επιβεβαιώσουν οι Αμερικανοί. Δικαιολογείται, άραγε, ακόμη τόσος οπτιμισμός; Το προεκλογικό κλίμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ σίγουρα δεν τον τεκμηριώνει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή