Σαράντα πέντε χιλιάδες συμμετοχές, σαράντα δύο χιλιάδες χιλιόμετρα, ένας κοινός στόχος: ο δρόμος που φέρνει τους ανθρώπους που θέλουν να τον διασχίσουν κοντά, αναβαπτίζοντάς τους στην κολυμπήθρα της ορατότητας και της αλληλεγγύης. Από το χαρμόσυνο μήνυμα «νενικήκαμεν» του 490 π.Χ. που πρωτοχάραξε την κλασική διαδρομή, μέχρι το σύγχρονο μήνυμα αγάπης και ανθρωπιάς του 39ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, μόνο οι δρομείς αλλάζουν. Η κεντρική ιδέα παραμένει ίδια ανά τους αιώνες εμπνέοντας με το ίδιο πάθος ανθρώπους όλων των ηλικιών από όλα τα μέρη του κόσμου. «Μπορείς, μη σταματάς, συνέχισε, ζήσε» ακούγεται σαν ψίθυρος καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής. Αυτό περίπου περιγράφουν έξι άνθρωποι, τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους «ζευγάρια», που μιλούν στα «ΝΕΑ» για το τι έβαλε «φωτιά» στον καθένα για να δηλώσει συμμετοχή στη φετινή διοργάνωση. Ενα αγόρι που κατόρθωσε να κατακτήσει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους παρά το ότι γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση. Ενα κορίτσι που μέχρι πριν από έναν χρόνο δεν υποψιαζόταν ότι θα υπάρχει στην καθημερινότητά της ένα αμαξίδιο. Και ένα πεντάχρονο πλάσμα που όταν ο μπαμπάς της «πιάνει» με το καρότσι τα 15 χιλιόμετρα την ώρα, είναι σαν να την ακούς να ουρλιάζει από χαρά ενώ δεν έχει πει ακόμη λέξη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή