Αν οι έλληνες λεξικογράφοι ακολουθούσαν την αγγλοσαξονική παράδοση, επιλέγοντας μια φορά κάθε 365 μέρες τη λέξη της χρονιάς, τότε το λήμμα που θα προτιμούσαν για να περιγράψουν τον τρόπο λειτουργίας του εγχώριου πολιτικού συστήματος θα ήταν μάλλον ίδιο τα τελευταία πολλά χρόνια. Και θα ήταν ένας νεολογισμός του τύπου «αειτοξικότητα». Γιατί, όπως το permacrisis αποτυπώνει την αίσθηση του να ζει κανείς σε περίοδο πολέμου, πολιτικής αστάθειας και πληθωρισμού, έτσι κι αυτό αναδεικνύει την τοξικότητα που έχει γίνει κανονικότητα στην πολιτική αντιπαράθεση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή