Κάπου διάβασα χθες περί απεχθών παρακολουθήσεων. Θυμήθηκα ότι μια πολύ ωραία ορολογία όταν άρχισαν να κινητοποιούνται οι «Αγανακτισμένοι» της πάνω και της κάτω Πλατείας Συντάγματος, ήταν αυτή που έκανε λόγο περί απεχθούς χρέους. Εστω κι αν τότε η απέχθεια για το χρέος προέκυπτε επειδή ήταν επαχθές, ο όρος έμεινε για καιρό για να θυμίζει πώς δούλεψε ο λαϊκισμός. Με επίθετα, αλλά όχι με ουσιαστικά, η χώρα κυριολεκτικά κινδύνεψε να βρεθεί εκτός πολιτισμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή