Στην εποχή τού φαίνεσθαι, της υπερπροβολής της ευτυχίας, του φίλτρου και της φωναχτής επιτυχίας στα media ξεχωρίζουν σαν φάροι κάποιοι καλλιτέχνες που βάδισαν μοναχικά και έγιναν γνωστοί μόνο μέσα από την τέχνη τους. Ισως γι’ αυτό ο θάνατός τους προκαλεί θλίψη ακόμα και σε όσους δεν τους γνώριζαν. Το καλοκαίρι η Ντίνα Κώνστα, που λατρεύτηκε από το ευρύ κοινό ως Ντένη Μαρκορά, και πριν από λίγες μέρες η Μίνα Αδαμάκη, η αγαπημένη ηρωίδα Ειρήνη Χαρίτου. «Ηθο-ποιοί» με την κυριολεκτική έννοια των δύο συνθετικών της λέξης, με διαδρομές ζωής που δεν πουλήθηκαν σε ιλουστρασιόν σελίδες περιοδικών. Λίγες συνεντεύξεις, λακωνικές δηλώσεις, λόγια που πάντα απέπνεαν σεμνότητα για παραστάσεις, ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές που άφησαν εποχή. Αλλωστε, με έναν περίεργο τρόπο το μέγεθος της επιτυχίας σχεδόν πάντα είναι αντιστρόφως ανάλογο με την ένταση της περιγραφής του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή