Τη στιγμή που στην Ελλάδα ψάχνουμε ακόμα τους υπαλλήλους που θα είναι υπεύθυνοι για το άνοιγμα και το κλείσιμο των φώτων στις δημόσιες υπηρεσίες, δύο μήνες μετά την εντολή που έδωσε η διοίκηση, στη Γερμανία έχουν φτάσει να οργανώσουν πώς θα γίνονται οι συναλλαγές στην αγορά σε περίπτωση μπλακάουτ. Είναι από τις περιπτώσεις που απλά υποκλίνεσαι στη γερμανική οργάνωση. Το σκεπτικό είναι απλό. Σε περίπτωση εκτεταμένων διακοπών ρεύματος, η αγορά θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί. Αν συμβεί ωστόσο το απευκταίο, ηλεκτρονικές συναλλαγές, ταμειακές μηχανές και pos δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν. Αρα οι κάρτες θα είναι άχρηστες. Οι πολίτες θα στραφούν στα μετρητά. Οι ποσότητες μετρητών που θα χρειαστούν θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενη πρόβλεψη και πιθανότατα και τις αντοχές της κεντρικής τους τράπεζας. Αρα είναι πιθανή και έχουν οργανώσει εκ των προτέρων την επιβολή ενός ορίου στη λήψη μετρητών ανά πολίτη. Τα γνωστά μας capital controls. Επιπλέον για να μην τους ξεφύγει τίποτα, έχουν οργανώσει μέχρι και την προτεραιότητα των τεθωρακισμένων αυτοκινήτων μεταφοράς μετρητών, σε αυτή την περίπτωση, στα πρατήρια υγρών καυσίμων. Ολα αυτά είναι ήδη έτοιμα, όχι απλά γραμμένα σε χαρτί, αλλά με ορισμό υπεύθυνων που θα εκτελέσουν το σχέδιο με σαφές χρονοδιάγραμμα και αρμοδιότητες.

Στην ελληνική περίπτωση, τα σχέδια εκτελούνται πιο αργά… Αντί υπόκλισης, είναι να σηκώνεις τα… χέρια ψηλά, από αγανάκτηση. Οι αρμόδιοι υπουργοί, στις 9 Ιουνίου ανακοίνωσαν πρώτη φορά, το σχέδιο «θερμοστάτης» στο  Δημόσιο. Τρεις μήνες δεν είχε γίνει προφανώς τίποτα, με αποτέλεσμα στις 7 Σεπτεμβρίου να το «ξαναανακοινώσουν». Ζήτησαν από 2.495 φορείς να ορίσουν έναν ενεργειακά υπεύθυνο για το άνοιγμα και το κλείσιμο των κλιματιστικών, των θερμαντικών και των φώτων, όταν δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι. Τι έγινε σχεδόν δυόμισι μήνες μετά και πεντέμισι από τις αρχικές ανακοινώσεις; Από ό,τι μαθαίνουμε μια «τρύπα στο νερό». Με εξαίρεση τους δήμους όπου παρατηρείται κινητικότητα στη μείωση του κόστους οδοφωτισμού, εξαιτίας κυρίως του κινήτρου της επιπλέον χρηματοδότησης των 50 εκατ. ευρω, σε περίπτωση που μείωναν κατά 10% την κατανάλωση, το υπόλοιπο σχέδιο «λιμνάζει».

Τι μπόνους τους έταξαν, τι ποινές για όσους δεν πετύχουν τους στόχους, αυτοί (το ελληνικό Δημόσιο)… χαλαροί. Και να είχε τεθεί κανένας σοβαρός στόχος… Ενα 10% τους ζήτησαν να κόψουν, προκειμένου η χώρα να συμβάλει και αυτή στην απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Ούτε αυτό δεν κατάφεραν να πετύχουν και ας στοιχίζει το κόστος του ηλεκτρισμού για το τρέχουν έτος στο Δημόσιο, σχεδόν το τριπλάσιο σε σύγκριση με πέρυσι (από 300 εκατ. θα κλείσει η χρονιά με κόστος 1 δισ.). Το ελληνικό Δημόσιο δεν κατάφερε να μειώσει την κατανάλωση, με θερμοκρασίες χώρας της τάξεως των 20-25 βαθμών Κελσίου, όπου τόσο η χρήση θερμαντικών όσο και των κλιματιστικών δεν ήταν απαραίτητη. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι θα τα καταφέρει μέσα στον χειμώνα;

Αν θυμάμαι καλά οι ποινές που περιμένουν τις απείθαρχες υπηρεσίες ήταν… ισοπεδωτικές. Κάτι για αποκλεισμό από νέες προσλήψεις και από προγράμματα κινητικότητας είχαν αναφέρει οι αρμόδιοι υπουργοί. Ούτε πρόστιμο, ούτε κάποιου άλλου είδους κύρωση. Είπαμε είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Πού όρεξη για να «ταράξουμε» το εκλογικό σώμα. Προτιμότερο να… πάθουμε μπλακάουτ…