«Είναι λυπηρό να βλέπεις τους μεγάλους κύκλους που κάνει η Ιστορία»

Είναι η αληθινή ιστορία εξόδου ενός παιδιού από το Αφγανιστάν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μετά την εισβολή των Σοβιετικών στη χώρα του. Ενα ομηρικό ταξίδι προς την ελευθερία που κρύβει μέσα του τον πόνο του αποχωρισμού, τις δυσκολίες της προσφυγιάς και την ανησυχία του μέλλοντος. Ενα τραύμα από το παρελθόν του, το οποίο πρέπει να διαχειριστεί για πρώτη φορά ο 36χρονος πλέον Αμίν, κάτοικος Δανίας, ακαδημαϊκός, εάν θέλει να προχωρήσει και να παντρευτεί τον σύντροφό του. Αυτό είναι το «Flee», η ταινία του Γιόνας Ποέρ Ρασμούσεν, το ντοκιμαντέρ animation που στα περυσινά Οσκαρ έγραψε ιστορία αφού έγινε η πρώτη παραγωγή που κέρδισε υποψηφιότητα στις κατηγορίες Ντοκιμαντέρ, Διεθνούς Ταινίας και Animation. Η «Φυγή», όπως τιτλοφορείται στα ελληνικά, παράλληλα, απέσπασε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου στις κατηγορίες animation και ντοκιμαντέρ. Με αφορμή την κυκλοφορία της στις ελληνικές αίθουσες από τη Strada Films, συνομιλήσαμε με τον Μίκελ Σόμερ, σχεδιαστή χαρακτήρων του «Flee», και τη Δανάη Κατωπόδη που είχε τη διεύθυνση παραγωγής, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων Animasyros 15 τον περασμένο Σεπτέμβριο όπου το φιλμ κέρδισε το Βραβείο Κοινού.