Το όλον και το μέρος ή το μέρος ως όλον

Είμαι βέβαιος ότι θα έχετε διαπιστώσει κι εσείς ότι περίπου μία φορά την εβδομάδα κάποιοι αορίστως αναφερόμενοι ως φοιτητικοί σύλλογοι ή κάτι τέτοιο καλούν σε «πανεκπαιδευτικό» συλλαλητήριο. Επίσης, είμαι βέβαιος ότι θα έχετε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αδυνατείτε να φθάσετε στον προορισμό σας λόγω ενός από αυτά τα «συλλαλητήρια». Αν μάλιστα έχει τύχει να παρακολουθήσετε από κοντά ένα τέτοιο συλλαλητήριο, θα έχετε διαπιστώσει ότι η συμμετοχή δεν ξεπερνά ποτέ τα 500 άτομα. Αντε, να φανώ κουβαρντάς, να πω τα 1.000. Με άλλα λόγια, με δεδομένο ότι η εκπαιδευτική κοινότητα (δάσκαλοι, καθηγητές μέσης και ανώτατης εκπαίδευσης, διοικητικοί, φοιτητές ΑΕΙ, σπουδαστές διαφόρων σχολών και κολεγίων, μαθητές Λυκείου, κ.λπ.) θα πρέπει να περιλαμβάνει, με πρόχειρους υπολογισμούς, περίπου 800.000 άτομα, στο συλλαλητήριο μετέχει περίπου… ένα στα χίλια από τα μέλη της. Και όμως, αυτοί οι 500-1.000, και μάλιστα κατά κανόνα λίγο-πολύ οι ίδιοι, αυτοαποκαλούνται «πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο».