Η δημοκρατία στηρίζεται από την ίδια τη φύση της στην αντιπαράθεση της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση, στη δυνατότητα όλων να έχουν φωνή, να ασκούν κριτική, να ψέγουν τα λάθη ή τις αθέμιτες μεθοδεύσεις. Στην Ελλάδα, ωστόσο, τα τελευταία πολλά χρόνια ο δημόσιος διάλογος έχει δηλητηριαστεί από πράξεις και στάσεις που λειτουργούν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Ενα μεγάλο κομμάτι νέων Ελλήνων, αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες που βρίσκονται τα χρόνια της κρίσης στο εξωτερικό, έχει παρακολουθήσει με θλίψη ολόκληρο τον διεθνή αντίκτυπο αυτής της επικίνδυνης πορείας της ελληνικής πολιτικής ζωής: από τον ακραίο διχασμό στα χρόνια των μνημονίων ως την αντισυνταγματική προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ και βέβαια τώρα την πρωτόγνωρη διολίσθηση του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας με την υπόθεση των παράνομων παρακολουθήσεων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ