Το γεγονός ότι ο Πούσκας και ο Κρόιφ δεν κατέκτησαν ποτέ στην καριέρα τους Παγκόσμιο Κύπελλο δεν τους μειώνει στο ελάχιστο την ποδοσφαιρική τους ιδιοφυΐα, που ήταν κατά πολύ ανώτερη σχεδόν από το σύνολο των αντιπάλων τους των Δυτικογερμανών (το 1954 για την Ουγγαρία και το 1974 για την Ολλανδία) που τους νίκησαν στους αντίστοιχους τελικούς. Ομως όπως και να το δει κανείς, είναι κρίμα παίκτες που άφησαν ξεχωριστές πινελιές στον παγκόσμιο καμβά του ποδοσφαίρου, να μην έχουν σηκώσει ποτέ το «Αγιο δισκοπότηρο» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου είτε ήταν το Ζιλ Ριμέ είτε το πιο σύγχρονο της FIFA.

Ο Λιονέλ Μέσι, που ώρες ώρες θυμίζει Πούσκας και Κρόιφ μαζί, βρήκε και αυτός εμπόδιο (έστω στην παράταση) τη Γερμανία όταν πλησίασε το τρόπαιο στον τελικό του 2014 στη Βραζιλία.

Στο τελευταίο Μουντιάλ της καριέρας του, ίσως ο θεός του ποδοσφαίρου (που του… μοιάζει) έχει αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα ο μαέστρος του ποδοσφαιρικού ταγκό να περάσει στο πάνθεον δίπλα στον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα αλλά και τον Μάριο Κέμπες. Η Αργεντινή δεν είναι μόνο ο Μέσι, αλλά μια σκληροτράχηλη και συμπαγής ομάδα που μπορεί να φτάσει ως το τέλος.