Κάνεις βόλτες και ακούς «να το πάρει επιτέλους ο Μέσι». ‘Η αυτό που μοιάζει με ικεσία «επιτέλους στον θρόνο του ο Ρονάλντο»! Γιατί όχι; Ο μεν αργεντινός αστέρας που βαδίζει στα 36 του να κάνει ό,τι δεν κατάφερε στα ντουζένια του, ο δε CR7 θέλει να κάνει το μπαμ έχοντας κλείσει εδώ και μήνες τα 37 του χρόνια. Γίνονται αυτά; Ισως μόνο με το θιβετιανό ελιξίριο νεότητας και μακροζωίας. Εκτός αν κάποιος πιστεύει τους κατόχους του τροπαίου Γάλλους – αυτοί δεν τα έκαναν μαντάρα στην Απω Ανατολή και αποκλείστηκαν από τους ομίλους (!) κι ας είχαν πανηγυρίσει τέσσερα χρόνια νωρίτερα, το 1998; Ας κρατήσουμε, όμως, μικρό καλάθι.

Τι βλέπω εγώ στη σφαίρα του μέλλοντος; Θα είναι γοητευτικό οι Ισπανοί να τοποθετήσουν και το Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το Ευρωμπάσκετ στην τροπαιοθήκη τους, στην υπερομάδα του Βελγίου κάτι χρωστά η μοίρα, αλλά το βλέμμα πάει στην Αγγλία. Ο Μάουντ απέκτησε εμπειρίες, ο Κέιν στη μέρα του είναι «μυδράλιο», οι Φόντεν και Γκρίλις ανέβηκαν πολύ υπό τις οδηγίες του Γκουαρντιόλα στη Σίτι. Πριν από ένα καλοκαίρι ήταν άπειροι και αγχωμένοι στο Γουέμπλεϊ (Euro 2020), μήπως όμως ήρθε πλέον η στιγμή τους;