Υπάρχει κάτι στο οποίο κυβέρνηση κι αξιωματική αντιπολίτευση συμφωνούν: το θέμα που η πλειονότητα του εκλογικού σώματος ιεραρχεί ως μείζον για τη συμπεριφορά της πάνω απ’ την κάλπη. «Είναι η ακρίβεια, ηλίθιε», θα μπορούσαν να λένε οι μεν στους δε και αντίστροφα – έστω κι αν την επικαλούνται με διαφορετικά κίνητρα. Οι κυβερνητικοί ευελπιστούν πως τα μέτρα τους για τις τιμές στα ράφια ή τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού θα αξιολογηθούν σαν μια προσπάθεια να αναχαιτιστεί η «εισαγόμενη» κρίση – και άρα θα μετρήσουν περισσότερο απ’ την υπόθεση των υποκλοπών. Οι αριστεροί ελπίζουν ότι η αγανάκτηση των πολλών κάθε φορά που συντάσσουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό θα δουλέψει τελικά υπέρ τους. Μια πιο προσεκτική ανάγνωση της επιχειρηματολογίας των μεγάλων κομμάτων, βέβαια, αποκαλύπτει ένα ακόμη σημείο σύμπτωσης των εκτιμήσεών τους: το αυξανόμενο κόστος ζωής δεν θα είναι το μοναδικό ζήτημα που θα επηρεάσει τη λαϊκή ετυμηγορία. Τα στελέχη της Κουμουνδούρου, π.χ., πλέον συνδυάζουν την κριτική γι’ αυτό με εκείνη περί θεσμικής εκτροπής – αναζητώντας τη σωστή αναλογία των δύο στο αντιπολιτευτικό τους μείγμα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ