Γιατί μας αφορούν οι Κλασικές Σπουδές;

Ποιος είναι ο σκοπός ενός τόσο «πολυφωνικού» Διεθνούς Συνεδρίου;

Oι σύνεδροι προέρχονται από χώρες που έχουν διαμορφώσει μια δική τους «φωνή», έναν δικό τους λόγο τόσο στο πεδίο των θεσμοθετημένων αρχαιογνωστικών σπουδών, όσο και στο εξωθεσμικό, ευρύτερο πεδίο του πολιτισμού και της δημόσιας ζωής (λογοτεχνία, εικαστικές και οπτικοακουστικές τέχνες, αρχιτεκτονική, πολιτική ρητορική κ.ο.κ.). Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται βέβαια μια όλο και μεγαλύτερη σύγκλιση στον ακαδημαϊκό (αλλά και στον εξωακαδημαϊκό) τρόπο πρόσβασης στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, η οποία αποτυπώνεται στην επιτεινόμενη κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας στα αρχαιογνωστικά δημοσιεύματα και συνέδρια (και στο δικό μας συνέδριο άλλωστε οι περισσότερες εισηγήσεις είναι ευτυχώς – ή δυστυχώς – στα αγγλικά). Ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη διαφορές μεταξύ των τριών μεγάλων «φωνών» ή σχολών στις αρχαιογνωστικές σπουδές: της κυρίαρχης, σήμερα, αγγλόφωνης, της σχολής των λατινογενών γλωσσών (ιταλικής, γαλλικής, ισπανικής) και της πάλαι ποτέ κραταιάς γερμανόφωνης σχολής. Το Συνέδριο της Ακαδημίας Αθηνών δίνει βήμα σε εκπροσώπους αυτών των τριών σχολών για να παρουσιάσουν τόσο ορισμένα κυρίαρχα θέματα των ερευνών τους, όσο και την κατάσταση των κλασικών σπουδών στις χώρες τους.