Βλέπω τις αντιδράσεις στις καταγγελίες για τον πατέρα Αντώνη και την Κιβωτό του Κόσμου. Θυμάμαι αυτά που λέγονταν και γράφονταν όσο έβγαιναν στη δημοσιότητα τα στοιχεία της υπόθεσης του Κολωνού. Δεν ξεχνώ τον κόσμο που είχε μαζευτεί έξω από το σπίτι της Πισπιρίγκου, κραδαίνοντας κινητά αντί για δάδες, την ημέρα που προφυλακίστηκε. Ολα τα παραπάνω, ως τίτλοι και μόνο, θα μπορούσαν να είναι «φωτογραφίες» μιας κοινωνίας που έχει εξαιρετικά ισχυρά αντανακλαστικά σε θέματα παραβίασης, με οιονδήποτε τρόπο, της ηθικής. Να εκπέμπουν, δηλαδή, πολύ θετικά και αισιόδοξα μηνύματα. Να πιστοποιούν την ευαισθησία μας απέναντι στην εκμετάλλευση των αδύναμων και ιδιαίτερα των ευαίσθητων παιδικών ψυχών και σωμάτων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή