Αφού επιδοθήκαμε σε κάθε είδους θριαμβευτικούς πανηγυρισμούς για τα ανύπαρκτα μέχρι στιγμής… «κολοσσιαία αποθέματα φυσικού αερίου» που θα λύσουν όχι μόνο το ενεργειακό πρόβλημα της Ελλάδας αλλά του συνόλου της Ευρώπης αν όχι του πλανήτη ολόκληρου, ας θέσουμε ορισμένα ερωτήματα. Πρώτον, κατά πόσο είναι συμβιβάσιμο ένα σχέδιο εξόρυξης ορυκτών καυσίμων με το πνεύμα, λογική, αλλά και γράμμα (στόχους) για την πράσινη μετάβαση όπως αποτυπώνονται στα κείμενα της ΕΕ και του ΟΗΕ; Αλλά και με το πνεύμα και ρυθμίσεις του ελληνικού κλιματικού νόμου που ψηφίστηκε μόλις πριν από λίγους μήνες; Δεν είναι βέβαια. Ολος ο πλανήτης κραυγάζει: τέλος στα ορυκτά καύσιμα. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ λέγει ότι για να πετύχουμε την κλιματική ουδετερότητα θα πρέπει να πετύχουμε εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων μέχρι το 2034 το αργότερο. Τριάντα από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του πλανήτη λένε ως κοινή θέση περίπου το ίδιο. «Το ζοφερό μέλλον που απειλεί την Ελλάδα»,  σύμφωνα με ΤΑ ΝΕΑ (15/11), απαιτεί τέλος στα ορυκτά καύσιμα. Πρωθυπουργός και υπ. Εξωτερικών έλεγαν πριν από λίγο καιρό ότι δεν θα κάνουμε την περιοχή μας (Αιγαίο κ.λπ.) «Κόλπο του Μεξικού» με εξορύξεις για ορυκτά καύσιμα. Και τώρα προωθούμε ένα σχέδιο εξορύξεων που αγνοεί όλα αυτά. Είναι το σχέδιο του χθες σε μια χώρα που διαθέτει πλούτο καθαρών, πράσινων καυσίμων, τις ΑΠΕ  και που θα έπρεπε να αξιοποιήσει στο μέγιστον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή