Μπορεί η παγκόσμια αβεβαιότητα να έχει ρίξει τη σκιά της και στην Ελλάδα, όμως ο φετινός προϋπολογισμός ξεκινάει με μια «ανάσα» που δεν ήταν δεδομένη: είναι ο πρώτος προϋπολογισμός που κατατίθεται εκτός επιτήρησης ή εποπτείας, γεγονός που όχι μόνο καταδεικνύει τις θυσίες που έγιναν τα τελευταία δώδεκα χρόνια, αλλά και την ανάγκη δημοσιονομικής ισορροπίας από εδώ και πέρα, ώστε η ιστορία να μην επαναληφθεί. Η συνετή δημοσιονομική διαχείριση, για την οποία μίλησε και ο υπουργός Οικονομικών, είναι το κλειδί για την προοπτική που ανοίγεται για το 2023, όμως παράλληλα αποτελεί και βασική προϋπόθεση ώστε η χώρα να πλοηγηθεί με ασφάλεια μέσα στις αλλεπάλληλες κρίσεις και στους κινδύνους για τους οποίους μιλούν οι μακροοικονομικές προβλέψεις.

Παρά τον αστάθμητο παράγοντα των εξωτερικών προκλήσεων και τον υψηλό πληθωρισμό, οι εκτιμήσεις για την ανάπτυξη διευκολύνουν μια μεγάλη βεντάλια μεταρρυθμίσεων, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν βελτιωτικά για τη ζωή των πολιτών σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Η προοπτική αυτή δεν είναι ήσσονος σημασίας ούτε φυσικά προεκλογικό τρικ, αλλά, με τη σωστή διαχείριση μπορεί να γίνει εργαλείο για την επόμενη ημέρα, θωρακίζοντας την ελληνική κοινωνία. Παράλληλα, η λειτουργική ταξινόμηση που επεκτείνεται σε δεύτερο βαθμό προσφέρει ένα επιπλέον επίπεδο διαφάνειας, καθώς επιτρέπει την αναλυτική πληροφόρηση της κατανομής των δαπανών ανά κρατικό τομέα.

Ο προϋπολογισμός δεν είναι χαρτιά με νούμερα που ποδοπατούνται κατά το δοκούν. Το ότι πλέον το αντιλαμβάνονται και όσοι τον συντάσσουν και όσοι τον διαβάζουν είναι το μεγαλύτερο μάθημα της τελευταίας δωδεκαετίας.