Τα στόματα δεν ανοίγουν τυχαία

Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω. Ηταν Μάιος του 2022 όταν παρουσιάσαμε την υπουργική απόφασή μας για τις προδιαγραφές στις Μονάδες Παιδικής Προστασίας και είπα το αυτονόητο: κανένας δεν μπορεί να μείνει χωρίς κανόνες. Δέχθηκα αήθεις επιθέσεις, όμως ήμουν και είμαι αποφασισμένη να φτάσω μέχρι το τέλος. Στο δικό μου μυαλό, παιδική προστασία και πολιτικό κόστος δεν μπορούν να βρίσκονται στην ίδια πρόταση. Τα στόματα δεν άνοιξαν τυχαία. Οι συμπολίτες μας ξέρουν πια ότι η πολιτεία δεν παρακολουθεί αμέτοχη τις εξελίξεις αλλά αντιδρά άμεσα και δίνει δυναμικές λύσεις. Οι θεσμικές μας παρεμβάσεις για την παιδική προστασία δεν ακολούθησαν αλλά προηγήθηκαν των γεγονότων που προκαλούν σε όλες και όλους οδύνη. Παρά την έντονη εναντίωση κάποιων, αποδείχθηκε ότι οι παρεμβάσεις μας αυτές δεν ήρθαν για να παραμείνουν κενό γράμμα, αλλά για να θωρακίσουν την πολιτεία με τα απαραίτητα εργαλεία για την άμεση και με γρήγορα αντανακλαστικά προστασία των ευάλωτων παιδιών. Οι προδιαγραφές λειτουργίας των Μονάδων Παιδικής Προστασίας που θεσπίσαμε αποτελούν το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο ήταν πράγματι τόσες δεκαετίες εκκωφαντικά απόν. Πλέον, το κράτος έχει όχι μόνο την αρμοδιότητα αδειοδότησης αυτών των δομών, αλλά επιπλέον σαφώς ορισμένη αρμοδιότητα εποπτείας, ελέγχου και επιβολής κυρώσεων. Στην περίπτωση της Κιβωτού του Κόσμου εφαρμόσαμε μια διάταξη για έκτακτη αλλαγή στη διοίκηση κοινωνικών δομών που ψηφίστηκε πριν από λίγους μήνες έχοντας απέναντι πολλούς. Πρόκειται για μια διάταξη που χρησιμοποιείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, αλλά δυστυχώς είμαστε ενώπιον αυτών και πρέπει να δράσουμε άμεσα για την προστασία των παιδιών.