Περί τα τέλη της δεκαετίας του ’90, μέρος του αστικού τοπίου σε κεντρικούς δρόμους της χώρας ήταν και οι ανήλικοι επαίτες, τα παιδιά των φαναριών. Τα περισσότερα, Ρομά και αλβανικής καταγωγής, είχαν φτάσει στην Ελλάδα από διακινητές οι οποίοι υπόσχονταν στις άπορες οικογένειές τους ότι τα ανήλικα θα πωλούν χαρτομάντιλα και θα στέλνουν πίσω μέρος των κερδών. Επειτα από τροχαίο με δύο παιδιά από την Αλβανία σε φανάρι στη Θεσσαλονίκη, αποφασίστηκε από την πολιτεία το ειδικό πρόγραμμα «Προστασία και Κοινωνική Φροντίδα των παιδιών στον δρόμο», που αφορούσε περίπου 3.000 ανήλικα και ανακοινώθηκε τον Νοέμβριο του 1998 από τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Φίλιππο Πετσάλνικο και τον υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας Θεόδωρο Κοτσώνη, με στόχο τη συγκέντρωση και φροντίδα των παιδιών σε εθνικά ιδρύματα και την εξάρθρωση των κυκλωμάτων εκμετάλλευσής τους. Τα ανήλικα θα φιλοξενούνταν για σύντομο χρονικό διάστημα έως ότου γινόταν εξακρίβωση των στοιχείων τους για την επανένωση με τις οικογένειές τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή