Οσμή

Πώς, άραγε, μυρίζουν οι εκλογές; Κάποιοι – σαν τον Στέλιο Πέτσα – λένε «υπέροχα», αφού ο λαός ετοιμάζεται να μιλήσει κι οι κυβερνώντες αναστοχάζονται τη θητεία τους. Αλλοι, πάλι, φοβούνται ότι η οσμή των επόμενων θα είναι αποπνικτική επειδή στοιχηματίζουν πως τα επίπεδα τοξικότητας θα αυξηθούν κι άλλο εν μέσω της προεκλογικής περιόδου. Τα δυο μεγάλα κόμματα θα υιοθετήσουν συγκρουσιακό ύφος για να συσπειρώσουν τις βάσεις τους. Ταυτόχρονα, όμως, έτσι θα αναγκάσουν πολλούς από τους ορθολογιστές και μετριοπαθείς ψηφοφόρους του Κέντρου να διαλέξουν – έστω τη δεύτερη Κυριακή – ένα κόμμα εξουσίας κρατώντας τη μύτη τους. Ολοι, πάντως, όπως κι αν τις οσφραίνονται, είτε σαν ευωδιά, είτε σαν δυσωδία, συμφωνούν ότι η συμπεριφορά των κεντρώων πίσω από τα παραβάν είναι κρίσιμη για το αποτέλεσμά τους. Οι γαλάζιοι βασίζουν πάνω τους τις ελπίδες τους για αυτοδυναμία. Για τους συριζαίους το αριστερό comeback στου Μαξίμου είναι συναρτημένο με τις βουλές τους. Οι κεντροαριστεροί υπολογίζουν και στη δική τους στήριξη προκειμένου να πετύχουν ένα διψήφιο ποσοστό που θα τους εξασφαλίσει τον ρόλο του ρυθμιστή.