Καδράρισμα

Ωστόσο, η σκηνή που έγινε viral υπενθυμίζει πως το αυτονόητο γυναικείο αίτημα για ισότητα δεν ακούγεται επειδή πολλά αφτιά παραμένουν βουλωμένα. Και μάλιστα, αφτιά που θα έπρεπε να είναι από καιρό ανοιχτά, όπως όσων εργάζονται στα μίντια. Γιατί πράγματι η Αρντερν είχε δίκιο όταν επεσήμανε ότι δεν θα ρωτούσε κάποιος τον Τζον Κέι αν συνάντησε τον Ομπάμα επειδή ήταν συνομήλικοι. Για να το πούμε με ένα ελληνικό παράδειγμα: τα περισσότερα ΜΜΕ αναρωτιούνται πώς μια βουλευτής προλαβαίνει να συνδυάσει τις κοινοβουλευτικές και κομματικές της υποχρεώσεις με την ανατροφή ενός μωρού, αλλά κανένα δεν έχει υποβάλλει το ίδιο ερώτημα στον συνάδελφο σύντροφό της, που είναι πατέρας του παιδιού. Στο μιντιακό ασυνείδητο ο κύριος ρόλος που αυτή καλείται να παίξει είναι της μητέρας, όλοι οι άλλοι είναι συμπληρωματικοί, ενώ για εκείνον ο πρωταρχικός είναι η ενασχόληση με τα κοινά κι οι υπόλοιποι ακολουθούν. Τι κι αν οι σύγχρονοι άνθρωποι, ασχέτως φύλου, είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα και ισότιμα; Και γονείς και επαγγελματίες, φερειπείν. Ο σεξισμός απέναντι στις πολιτικούς, λοιπόν, ξεκινάει και από το μιντιακό τους καδράρισμα.