Σαν σήμερα, 3 Δεκεμβρίου, πριν από εβδομήντα οχτώ χρόνια. Σχεδόν ογδόντα. Κυριακή ήταν, σε μία Αθήνα που θα έπρεπε να δονείται από τον θούριο της απελευθέρωσής της. Να γιατροπορεύει τις ορθάνοιχτες πληγές της Κατοχής. Να προσπαθεί να ξαναβρεί τον βηματισμό μίας υποτυπώδους κανονικότητας. Να συντονίζεται με την πανευρωπαϊκή ελπίδα που ανέτειλε ύστερα από την ήττα του ναζισμού, με εκείνο το «ποτέ ξανά» που άρχισαν να σχηματίζουν τα χείλη των ανθρώπων, έστω και ως παυσίλυπο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή