Πότε Ουκρανοί, πότε Ιρανοί, πότε Κινέζοι και ποιος ξέρει αν θα προστεθούν κι άλλοι. Πόσες ειδικότητες πρέπει να συνεργαστούν, μήπως και καταλάβουμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον κόσμο; Αλλά και η στιγμή, τι ιδέα έχει για τον εαυτό της η στιγμή; Εχει άραγε επίγνωση της ιστορικότητάς της ή θα υποκύψει στην κόπωση των υλικών της; Τα όπλα παρατάμε και πίσω από τα δέντρα πάμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο κόσμος έχει προσπαθήσει ν’ ανάψει φωτιά με βρεγμένα ξύλα, και η ανάμνηση από το μακελειό της Τιενανμέν δεν είναι δα και τόσο μακρινή όπως π.χ. η πανωλεθρία των Αθηναίων στους Αιγός ποταμούς. Ο καθένας μας κρατάει λίγη κλωστίτσα από την κουβαρίστρα της Ιστορίας και μ’ αυτόν τον κοντούτσικο μίτο μπορεί αν όχι να συμπεράνει, να εκπλαγεί πάντως, οπωσδήποτε.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ