Τα όνειρά μου δεν τα μοιράζομαι εύκολα. Μερικά ούτε με μένα τον ίδιο. Με ξαφνιάζουν και κάθομαι και τα γράφω μόλις ανοίξω τα μάτια την ώρα που τα έχω φρέσκα. Μερικά δεν τα λέει το στόμα μου μην τυχόν και τα ακούσουν τα αφτιά μου. Ετσι τα βάζω στην άκρη. Ο λόγος είναι ότι κάτι μου λύνουν και κάπου με μπλέκουν. Με ησυχάζει και με τρομάζει αυτό το μυαλό που όταν κοιμάται λύνει τα φρένα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή